Gemeente eist recht eerste koop grond centrum: voorkeursrecht

De gemeente wil het gebied Campusgebied Midden een voorkeursrecht opleggen. Dat betekent dat als die grond verkocht wordt, de gemeente als eerste het recht van koop heeft tegen markconforme prijzen. Voor Lelystad is dat een relatief nieuw instrument, en het deed bij de ChristenUnie de wenkbrauwen fronzen.

Nieuwbouwgebied

Het Campusgebied is grofweg het gebied tussen de Gordiaandreef en Porteum. Tussen het Ravelijn en het politiebureau zijn al de nodige woningen gebouwd, voor het gebied tot aan het oude De Rietlanden zijn nog eens honderden grondgebonden woningen en appartementen gepland. Het is één van de locaties waar Lelystad de komende jaren (snel) zal groeien.

Om die plannen mogelijk te maken, wil de gemeente op het gebied het voorkeursrecht vastleggen. Dat betekent dat eigenaren van onroerende zaken (grond en gebouwen) die daar grond willen verkopen, die eerst aan de gemeente moeten aanbieden.  Dat geldt voor een periode van drie jaar. Binnen die tijd moeten bestemmingsplannen worden aangepast, zodat er ook daadwerkelijk gebouwd kan worden en vastligt wat er gebouwd mag worden.

Angel

Jarno Volmer van ChristenUnie loopt toch al een tijdje mee in de politiek, maar merkte dinsdag op dat dit voor hem nieuw is. “Ik heb nog niet meegemaakt dat dit instrument tevoorschijn wordt getrokken. Waar zit de angel? Waar bent u bang voor?” vroeg hij wethouder Kruis dinsdag.

De angel zit ‘m erin dat als bekend is dat een gemeente in een bepaald gebied woningen wil laten bouwen, die grond daarmee voor speculanten interessant kan zijn. Die zouden de grond dan kunnen kopen, om die vervolgens als de plannen moeten worden uitgevoerd, voor veel geld weer  te verkopen.

Ervaring in Dronten

Voor Lelystad is dat wellicht nieuw, in Dronten wordt er vaker mee gewerkt. Daar gold het voorkeursrecht voor Swifterbant-Zuid, de beoogde uitbreiding van het dorp waar honderden woningen moesten komen. De gemeente had daar het voorkeursrecht op gelegd, maar was vergeten vervolgens binnen drie jaar de bestemmingsplannen in orde te maken. Daarop verliep het voorkeursrecht, waarop de grond ook prompt verkocht werd en meer waard werd. Uiteindelijk werkte dat vertragend voor de uitbreidingsplannen en had de gemeente ook niet meer zelf in de hand wat en waar er gebouwd kon worden.