Gedicht van de week: Zeewolde (McKayla Resosemito)

Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp. Deze week McKayla Resosemito uit Zeewolde. Zij is een dichter in de dop van 15 jaar. Vorig jaar kreeg ze van de gemeente Zeewolde het eerste jongerenlintje, een nieuwe onderscheiding voor 'jongeren die een voorbeeld zijn voor leeftijdsgenoten', voor onder meer dit gedicht.

Het dorpsgedicht van Zeewolde

Dansende tulpen,

Wiegend in de Zeewoldense wind.

Zeewolde is een plek waar iedereen ‘elkaar’vind.

Een gevoel van ontlading ontsnapt aan mij,

Als het Wolderwijdse water kabbelend aan mijn voeten spoelt.

Galmend weerklinkt het klokkengeluid, het dorp ontwaakt als de ongeboren zonnestralen doorbreken.

Het wiekende geluid van overstekende ganzen door de strak blauwe lucht,

De doortrekkende schapenkudde, de zwarte en bruine silhouetten verspreid door het groene weidelandschap,

maakt dat ik toch even zucht…

Op dit kleine lapje grond woont onze gemeenschap vol liefde en kracht voor elkaar.

De liefde en herinneringen voor het dorpje is wat ik altijd bij mij bewaar.

Mijn puzzel is compleet.

Alles past, niets ontbreekt.

Geplaatst op 3 april 2024.

{jcomments on}