Vrijwilligers in de hoofdrol: Bep van Dijk en Marianne van der Zijpp (Uiterton)

Vrijwilligers heb je in alle soorten en maten. Er is één ding dat hen verbindt: zonder hen zouden allerlei maatschappelijke en sociale initiatieven niet bestaan, zonder hen zouden veel sport- en cultuurorganisaties omvallen, zonder hen zou de lokale samenleving veel kleur verliezen. Radio Lelystad besteedt deze week, in samenwerking met Welzijn Lelystad, aandacht aan vier vrijwilligers, met geschreven portretten waarin zij vertellen wat hen drijft. Vandaag deel 1: Bep van Dijk en Marianne van der Zijpp (Uiterton).

Bep van Dijk en Marianne van der Zijpp zijn al 37 jaar lang vrijwilliger in De Uiterton. Ze helpen bij van alles en nog wat, en doen dat vrijwel altijd samen. Sterker: ze hebben elkaar door het vrijwilligerswerk leren kennen. En of schoon de twee ook al, je ziet het niet aan ze af, enigszins op leeftijd zijn, moeten ze nog niet denken aan stoppen.

Ingrijpend veranderd

Dat neemt niet weg dat hun vrijwilligerswerk in die 37 jaar ingrijpend veranderd is. ‘Vroeger was dit een bejaardentehuis. Toen kwamen hier mensen die nog behoorlijk goed waren en konden we veel meer doen,’ zegt Bep. ‘En dat gebeurde dus ook! We gingen dagjes uit naar Urk, Volendam, de Keukenhof, Holiday on Ice, je kon het zo gek niet bedenken,’ vult Marianne aan.

Dat is veranderd, gewoon omdat dat niet meer kan met de mensen die nu De Uiterton binnenkomen. Nu is het koffie en thee schenken, gezellige gesprekken met de mensen hebben en helpen en meedoen aan activiteiten. Maar al is de inhoud van het vrijwilligerswerk veranderd, het plezier dat de twee er in hebben is onveranderd groot. ‘Het is hartstikke gezellig. Je ziet de mensen genieten en daar word je zelf ook vrolijk van,’ zegt Bep.

Bovendien, al die uitstapjes uit het verleden ten spijt: zoals het nu is, is het vrijwilligerswerk voor de twee ook begonnen. ‘Ik werkte bij De Brunte in het Lelycentre en ontmoette daar iemand die vrijwilligerswerk in De Uiterton deed. Dat leek mij ook wel leuk. Op een woensdagmorgen ben ik toen eens meegegaan. Er was hier toen nog een heel grote groep dames actief. In het begin was het alleen koffieschenken, maar ik vond het hartstikke leuk. Jij ging trouwens ook nooit met die uitstapjes mee in het begin,’ zegt Bep.

Marianne lacht. ‘Dat klopt. Je kon in die tijd gewoon aangeven wat je wilde doen, waar je bij wilde helpen. En dan ging je aan de slag. Ik heb hier veel mensen leren kennen, die echte vriendinnen zijn geworden. Zoals Bep. Dat is een mooie bijvangst.’

Iedere dag wat

Er gebeurde vroeger veel meer, maar ook nu is er volop te doen in De Uiterton. Terwijl het interview plaatsvindt lopen enkele dames in Beierse kledij voorbij, voor het verlate Oktoberfest (het is inmiddels november) dat die middag plaatsvindt. ‘In de zomer is er iedere dag wat. Een draaiorgel, optredens van koren, de ijscokar. In de herfst en winter wordt het iets minder, maar ook nu vindt er nog van alles plaats,’ zegt Marianne.

‘Iedere maandagmiddag is er zingen. Daar doen veel bewoners aan mee, wel zo’n 30 tot 40 mensen. Ik ben daar nu mee opgehouden, maar ben hier wel elke woensdagmiddag te vinden. Samen met Marianne,’ zegt Bep. En zoals gezegd: de lol is er nog steeds. ‘Het gaat allemaal vanzelf, het voelt niet als een verplichting. Dat houdt het leuk,’ zegt Bep. ‘Dat is voor mij ook zo. Nee, wij stoppen niet,’ denkt Marianne. En als ze zelf op een gegeven moment in De Uiterton terecht zouden komen? Zouden ze dan ook meedoen aan al die activiteiten? ‘Nou, het lijkt mijn wel heel moeilijk om aan de andere kant te zitten,’ geeft Bep toe. ‘Nee, dat doe ik niet,’ zegt Marianne resoluut. Dus stoppen de twee gewoon niet. ‘Wij zijn voorlopig niet weg te krijgen.’

Gewoon doen

Voor mensen die twijfelen over vrijwilligerswerk hebben zij maar één advies. ‘Gewoon doen!’ roepen ze in koor. ‘Je krijgt er zoveel voor terug. En er ontstaan vriendschappen voor het leven, kijk maar naar ons!’

Meer weten over het in Lelystad beschikbare vrijwilligerswerk? Kijk dan op de site: vrijwilligerslelystad.nl.