Them Dirty Dimes: weerzien met een muzikaal verleden

In Corneel staat vrijdagavond de Groningse band Them Dirty Dimes op de planken. De kern van die band heeft zijn muzikale opvoerding in Lelystad genoten. Gitarist Johan Stolk kijkt dan ook uit naar het weerzien met oude bekenden.

Lege zakken

Them Dirty Dimes presenteert in Lelystad zijn tweede cd, ‘Empty pockets’. “Onze muziek omschrijven? Ik zou zeggen ‘Americana’, met invloeden uit de blues, oude jazz, roots, country en bluegrass: muziek uit het diepe zuiden van Amerika.” En hoe raken een paar polderjongens door die muziek geïnspireerd? “Gijs (Gijs de Groot, de zanger) en ik luisteren veel naar muziek. Dat begon met punk, zoals Green Day en The Offspring in onze jonge jaren. Dan ga je kijken: waar zijn die door geïnspireerd?  Zo duik je steeds dieper de muziek in en dat leidde naar de rock-'n-roll, de blues, en daarna was het einde zoek.”

Breed instrumentarium

Die brede smaak en vele invloeden zie je ook terug in de gebruikte instrumenten van de band. “Ik ben van oorsprong gitarist, maar op een gegeven moment leek het me ook leuk de banjo eens te proberen. Op ons eerste album heb ik daar nog een beetje mee gesmokkeld, door met een plectrum te spelen, net als op een gitaar, maar later ben ik vingerplectrums gaan gebruiken om echt te tokkelen. Daarna leek het me ook leuk de mandoline eens te proberen en op dat instrument ben ik echt verliefd geworden. Veel van de nummers op de nieuwe plaat zijn op de mandoline geschreven.”

De kern van de band is verder ‘gewoon’ bas, gitaar en drums, maar op de cd zijn ook pedal steel te horen, een hammondorgel en blazers: trombone, saxofoon en trompet. “Live staan we met z’n zevenen op het podium. Dat geeft de muziek echt gewicht.”

Roaring twenties

Het eerste album van de band, uit 2021, was nog echt geïnspireerd door de jarentwintigmuziek uit Amerika, de roaring twenties. “Onze tweede plaat is wat serieuzer. Ik ben me ook echt met de teksten gaan bezighouden, want dat is toch de Americanatraditie: het vertellen van verhalen. Onze sound is iets meer opgeschoven richting de moderne muziek van de sixties, zoals The Band.”

Maar de bandleden kleden zich bij optredens nog altijd alsof ze uit een nachtclub uit de jaren twintig zijn gestapt. “We zijn allemaal best wel ijdel, dus we staan wel mooi in pak. Maar eenieder doet dat wel op zijn eigen manier.”

Lelystad!

Johan heeft het vormende deel van zijn jeugd in Lelystad gewoond. “Net als Gijs, die ken ik al vanaf basisschool Het Mozaïek. Op mijn twaalfde zijn we vanuit Roosendaal naar Lelystad verhuisd, nu 22 jaar geleden. In het begin vond ik dat verschrikkelijk, zo vanuit Brabant naar die nieuwe stad, maar uiteindelijk ben ik Lelystad erg gaan waarderen.”

“Ik ben begonnen op mijn zevende met gitaarspelen. In Lelystad kreeg ik les in de Kubus, bij gitaarleraar Jerry. Hij leerde me allemaal nieuwe dingen, zoals funkloopjes. Ik heb in die tijd geloof ik ook wel alle solo’s van The Black Crowes ingestudeerd.” Lelystad bruiste niet in die tijd, maar Gijs en Johan vermaakten zich prima. “Toen we zestien waren, mochten we wel drinken, maar we hadden natuurlijk geen cent te makken. Daarom studeerden we allemaal van die oude liedjes in, zoals van John Denver. Dan gingen we met gitaar en al naar Het Koetshuys of De Lantaarn, om daar voor gratis bier te spelen.”

Muzikale inspiratie werd ook opgedaan in de platenverzameling van Johans broer Jakob. “Hij was vijf jaar ouder dan ik, dus zijn verzameling was veel groter. Daar hebben we heel wat pareltjes ontdekt. En in Underground, zoals Corneel toen nog heette. Grote Nederlandse bands gezien, zoals Johan. Maar het begon toen ik op m’n twaalfde van Jakob een plaat van Green Day voor mijn verjaardag kreeg. Ja, het was een mooie tijd.”

Warm plekje

Toen de twee naar Groningen trokken om daar te gaan studeren, kwamen ze in een heel andere wereld terecht. “Daar werd punk, waar we toch het meest van hielden, wel gewaardeerd, Lelystad was toch meer R&B-georiënteerd. Groningen was als studentenstad ook een echte muziekstad.”

Maar Lelystad heeft nog altijd een warm plekje in het hart van de twee. “Mijn ouders wonen er nog, mijn broer en zijn gezin. Ik kom er nog regelmatig. Met onze eerste plaat hebben we ook in Corneel gestaan. Dat was in 2021, net in de coronaperiode. Er mochten maximaal 50 mensen in de zaal, die moesten zitten, op anderhalve meter afstand van elkaar. Dat is een mooie herinnering, maar het lijkt me ook leuk om vrijdag de mensen te kunnen zien dansen. We spelen in ieder geval een energieke show, dus daar zal het niet aan liggen.”

Dromen

En wat zijn de dromen van de band? “Vooral veel spelen. Nog twee of drie platen kunnen opnemen. Een echte droom is ooit nog eens een plaat op te nemen in New Orleans, en daar dan ook wat shows te doen. Dat lijkt me echt te gek.”

Vooralsnog is het echter vooral kilometers maken, want leven van de muziek, dat gaat (nog) niet. “Gijs is directeur van een basisschool en ik schrijf 36 uur per week plannen voor bedrijven die een aanbesteding willen winnen.” Ja, Jan Rot zong het ooit: God straft wie rocker in Holland wil zijn. “Maar voorlopig hebben we heel veel plezier in muziek opnemen en live spelen.”

Het voorprogramma van Them Dirty Dimes is vrijdag de Lelystadse countryband The Wild Hunt. De zaal gaat open om 20.00 uur, The Wild Hunt begint om 20.30 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar via de site van Corneel.

In ‘Lelystad Dichtbij’ was woensdag een uitgebreid interview te horen met Johan Stolk.   

Geplaatst op 8 november 2023.

{jcomments on}