Sportvrijwilligers in de hoofdrol: Ken Brocklebank van v.v. Unicum

Geschreven door Kees Bakker.

Vrijwilligers heb je in alle soorten en maten. Er is één ding dat hen verbindt: zonder hen zouden allerlei maatschappelijke en sociale initiatieven niet bestaan, zonder hen zouden veel sport- en cultuurorganisaties omvallen, zonder hen zou de lokale samenleving veel kleur verliezen. Radio Lelystad besteedt deze week, in samenwerking met Welzijn Lelystad, aandacht aan vier sportvrijwilligers, met geschreven portretten waarin zij vertellen wat hen drijft. Vandaag: Ken Brocklebank van voetbalvereniging Unicum.

Ken Brocklebank kwam in 1979 in Lelystad wonen en ging onmiddellijk op zoek naar een voetbalclub. De liefde voor voetbal zit diep bij de oorspronkelijk uit Manchester afkomstige Ken en zijn buurman was een oud-profvoetballer die hem meenam naar Unicum. En nu is het 45 jaar later, en heeft Ken al decennia aan vrijwilligerswerk bij Unicum achter de kiezen.

In the navy

‘Ik kwam hier vlakbij te wonen, net over de Botterbrug. Ik heb zelf gevoetbald. Ik was in 1976 voor het eerst in Amsterdam, met de Britse Marine. Daar heb ik mijn vrouw leren kennen. We hebben een jaartje in Engeland gewoond, maar zij wilde graag terug. Zo kwamen we eerst in Zwolle en daarna in Lelystad terecht. Dat was een lot uit de loterij. Lelystad is een prachtstad. Een sportieve stad, maar ook heel veel groen. ’

De reden om zich vrijwillig in te gaan spannen voor voetbalclub Unicum was niet alleen de liefde voor de sport. ‘Het was voor mij ook een manier om in te burgeren. 99 Procent van alle vrienden die ik heb, heb ik via deze club leren kennen.’ Hij heeft eerst gevoetbald, maar blessureleed maakte daar een einde aan. ‘Daarna werd ik trainer voor de jeugd. Ik heb mijn trainersdiploma gehaald en heb daarna ook selectieploegen getraind. Op een gegeven moment ga je dan ook in wat commissies zitten en voor je het weet ben je bestuurslid.’

Warm en sfeervol

Drie jaar geleden is Ken uit het bestuur gestapt, omdat hij een hartoperatie moest ondergaan. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en nu is hij weer actief rond de club, zij het niet meer in een bestuursfunctie. ‘Unicum is een maatschappelijk sensitieve en actieve club. We liggen hier middenin een woonwijk. Kinderen uit de buurt voetballen hier en groeien met de club op. Het is een warme, sfeervolle vereniging. Met mooie tradities, zoals de nieuwjaarswedstrijd tegen een team van de gemeente en Lloyd Doesburg-penaltybokaal die daar altijd aan vooraf gaat.’

‘Het clubgevoel leeft hier enorm. Lelystad heeft veel voetbalminded mensen. Ik zie hier nu kinderen en kleinkinderen van mensen die ik vroeger zelf nog getraind heb.’ Ken is iemand die niet stil kan zitten. ‘En ik ben een voetbalbeest, dus ik haal hier heel veel plezier uit. Je bent onder de mensen, je bent maatschappelijk bezig, je bent sociaal actief. Mijn eigen zoons zitten in het veteranenteam, één van hen is hier ook trainer, hun kinderen gaan weer naar deze club…’

Wordt actief!

Woensdags is Ken in ieder geval altijd bij Unicum te vinden. ‘We hebben dan een ploeg van ongeveer zeven mensen, met wie we allerlei klusjes doen. Ik heb noodgedwongen wel wat gas terug moeten nemen, maar zou het toch niet willen missen hier. Of we voldoende vrijwilligers hebben? Ik denk dat er zo’n 100 tot 130 mensen actief zijn bij deze club. Tegelijk moet er ook altijd ontzettend veel gebeuren. Van actief zijn in de keuken tot barpersoneel, parkeerwachters en trainers. Dus we komen wel eens tekort, er blijven wel eens wat zaken liggen.’

Hij raadt iedereen aan actief te worden. ‘Je krijgt er zoveel voor terug. Waardering, maar ook het werken in teamverband. Je staat er nooit alleen voor. Het is ook een prachtige accommodatie hier. We hebben hier ook een kaartvereniging gehad, en een dartvereniging. En ook die mensen worden soms actief bij de club. Of buurtgenoten, die verder zelf niet voetballen, maar het wel leuk vinden hier rond te lopen en samen met anderen dingen te doen.’

Dat is dus zijn oproep voor een ieder die twijfelt. ‘Sluit je aan. Al was het alleen maar voor het sociale aspect. Met een natje en een droogje hier een beetje opruimen, onder de mensen zijn, het is echt hartstikke leuk!’

Geplaatst op 7 mei 2024.