Stichting hoopt dat stellige raadsleden mening bijsturen (met video)
De stichting Herdenken, verzoenen en vrijheid Lelystad doet in een brief aan de gemeenteraad nogmaals het pleidooi het herdenkingsmonument in het Stadspark te verplaatsen naar een plek voor de Agora. De stichting begrijpt de gevoelens en meningen rond het onderwerp, maar geeft aan dat er echt een noodzaak is voor verplaatsing.
‘Herdenken, verzoenen en vrijheid’ is de opvolger van het 4 en 5 mei comité, dat jaarlijks de Dodenherdenking organiseert. De afgelopen twee jaar was die, vanwege de coronamaatregelen, sober van aard. “Dat maakte ons opnieuw bewust van het belang van samen herdenken, en dat de herdenking toegankelijk moet zijn voor iedereen die er aan deel wil nemen,” schrijft de stichting aan de gemeenteraad.
In deze video leggen voorzitter Tony Merkelbach van de stichting en Wout Jansen, vice-voorzitter van de stichting en vertegenwoordiger van de Joodse gemeenschap in Lelystad, uit waarom zij het monument graag verplaatst willen zien en hoe zij de vorige week in de gemeenteraad gehouden discussie over het onderwerp hebben ervaren.
Ruimtegebrek
Ruimtegebrek op de huidige plek is de voornaamste reden voor verplaatsing van het monument. In de jaren voor corona is er hard aan gewerkt zoveel mogelijk mensen, met name ook jongeren, te betrekken bij de Dodenherdenking. “Daar wringt de schoen, want degenen die nu zeggen ‘Het past toch altijd?’ weten niet hoe de organisatie de laatste ‘gewone’ jaren heeft geworsteld met het placeren van de gebruikelijke groepen en genodigden, zoals de groeiende groep veteranen, de politiekids en de leden van de scouting. Laat staan dat we schoolklassen zouden kunnen uitnodigen of extra activiteiten organiseren voor of na de plechtigheid, zoals een koor, een gepaste voorstelling of een herdenkingsconcert.’
Aanpassing geen optie
Het aanpassen van de huidige plek is ook geen optie. “Ook met een eventuele verbouwing biedt de huidige locatie te weinig plek en is het te beperkend in de mogelijkheden. Waarbij een verbouwing bovendien ook onrecht zou doen aan de intimiteit die de plek juist nu zo bijzonder maakt. De huidige plek is daarmee te beperkend in een groeiende stad in combinatie met een groeiende belangstelling en een groeiend besef dat herdenken en vrijheid moeten worden gekoesterd.”
Ook de toegankelijkheid van het gebied is een belangrijk argument voor verplaatsing. De Veteranenstichting en het Georganiseerd Overleg Lelystad, de belangenbehartiger van mensen met een beperking, hebben daarom ook gevraagd om verplaatsing.
Gevoelige plek
In de brief gaat de stichting ook in op het gevoelige bezwaar van een monument tegenover een schouwburg. “In bijna elke gemeente in binnen- en buitenland neemt het oorlogs- of herdenkingsmonument een prominente centrale plaats in. In sommige steden en dorpen worden er meer dan eens per jaar plechtigheden of vieringen georganiseerd. Of is het onderdeel of startpunt van een project of bewustwording. Vaak in de buurt van het gemeentehuis of een andere plek, die vanwege de geschiedenis ervan belangrijk is, maar ook regelmatig in de buurt van een theater. Zelfs tegenover de Hollandse schouwburg in Amsterdam staat een herdenkingsmonument. En terecht! Dat wat daar gebeurd is mag nooit worden vergeten. Hoe gemakkelijk werd een symbool van vrijheid en vrije meningsuiting zomaar ingezet als deportatiegevangenis voor hen die ongewenst waren verklaard?”
Daarnaast kondigt de stichting aan dat er bij de nieuwe plek voor het theater een loot van de Anne Frankboom komt te staan en een Veteranen anjerpark wordt ingericht. Met name de loot van de Anne Frankboom was voor de Joodse gemeenschap belangrijk om alsnog in te stemmen met de nieuwe locatie.
Bijsturing van inzicht
De stichting hoopt dat de soms stellige uitspraken van raadsleden anderhalve week geleden niet zo stellig zijn “dat er geen bijsturing van inzicht kan zijn en dat men, ondanks de eerdere te respecteren bezwaren, toch wil besluiten het herdenkingsmonument te verplaatsen. Dan kan eerstvolgende herdenking iedereen een waardevolle en respectabele plek worden geboden.”
Foto: Tony Merkelbach en Wout Jansen van de stichting Herdenken, verzoenen en vrijheid.
