Advies: splits die grote oude huizen, beter voor iedereen

Splitsen van grote, oude eengezinshuizen is een goede methode om Lelystad meer woningen te geven. Dat advies gaf architectuurhistoricus Michelle Provoost gisteravond in het programma ‘Van Rhijn praat bij met…’ op Radio Lelystad. Het huidige woningaanbod is voor de toekomst te veel gericht op gezinnen en je zou op die manier ook ouderen de gelegenheid geven toch in hun buurt te blijven als hun huis te groot voor ze wordt. De buurt krijgt op die manier ook een meer gevarieerde en eigentijdse samenstelling. Maar het moet wel weloverwogen gebeuren: “Ik zou niet aanraden heel Lelystad te verhokken.”

Provoost, expert op het gebied van de ontwikkeling van nieuwe steden, deed voor de gemeente onderzoek naar de geschiedenis van de stad en trekt daaruit ook lessen voor toekomstige groei. Ze merkte al eerder op dat bij die groei veel aandacht moet worden besteed aan bestaande wijken, zeker als dat sociaal zwakke wijken zijn. Gebeurt dat niet, dan trekken juist de sociaal kansrijkere bewoners weg naar de nieuwe stadsdelen en verarmen de bestaande buurten verder.

Dat uitbreiden binnen de stad moet wat haar betreft ook het startpunt worden. Provoost is zeer terughoudend als het gaat om sloop. Ze adviseert eerst te kijken of lege gebouwen zijn om te bouwen voor nieuwe functies – wat overigens ook al gebeurt. Dat kan ook beter uitpakken voor de energietransitie en voor duurzaamheid in het algemeen. Gezien de huidige ontwikkelingen op dat laatste terrein is het in haar ogen misschien verstandig om te proberen stedenbouw te combineren met natuurvriendelijke (‘natuurinclusieve’) landbouw. Dan desnoods maar wat minder groei – het geplande maximum van 40.000 huizen moet geen doel op zich zijn.

Provoost trok eind februari tijdens een lezing over haar onderzoek aandacht met haar uitspraak dat er voor Lelystad nog nooit een plan is gemaakt dat ook is uitgevoerd. Ze relativeerde dat gisteravond wel enigszins. Er is heel iets anders ontstaan dan aanvankelijk was ontworpen en in elk geval kun je zeggen dat in Lelystad geen enkel plan is uitgevoerd. Maar dat plannen voor langdurige stedenbouwkundige onteikkeling in de loop van het proces worden aangepast ‘is niet alleen normaal, niet aanpassen is zelfs onwenselijk’.

Een opsteker is dat ze in de kantlijn van haar Lelystadproject een grote verbondenheid van bewoners met de stad opmerkte. Een van de indicatoren: haar lezing werd gehouden in de Agora en trok een volle zaal – sterker nog: er moest uiteindelijk nee worden verkocht. “Ik geef normaal lezingen voor maximaal tien man.”

Geplaatst op 28 maart 2023.

{jcomments on}