Vrijwilligers heb je in alle soorten en maten. Er zijn een aantal dingen die hen verbindt: zonder hen zouden allerlei maatschappelijke en sociale initiatieven niet bestaan, zonder hen zouden veel sport- en cultuurorganisaties omvallen, zonder hen zou de lokale samenleving veel kleur verliezen. Radio Lelystad besteedt deze week, in samenwerking met Welzijn Lelystad, aandacht aan vier vrijwilligers, met geschreven portretten waarin zij vertellen wat hen drijft. Vandaag deel 3: Ina van Gelder (Swifterkamp).

Ina van Gelder is vrijwilliger bij Archeologisch Openluchtmuseum Swifterkamp. De manier waarop zij daarmee in aanraking kwam, is wellicht bijzonder te noemen. ‘Mijn zoon was 14 toen hij hier aan de slag ging. Hij wilde stoppen met pianoles. Toen zeiden wij: “Prima, maar dan moet je wel iets anders gaan doen”. Toen kwam hij met dit. Mijn man en ik kwamen toen ook wel eens in actie. Als er hier een jeugdkamp was, boodschappen doen. Toen ik 15 jaar geleden stopte met werken, wilde ik wel iets gaan doen. En toen kwam ik hier terecht.’ Het leuke is: haar zoon is er nu coördinator en heeft er zijn werk van gemaakt.

Groenonderhoud

Ina werkt er twee dagen in de week en de werkzaamheden zijn divers. ‘Kleine onderhoudsklussen, maar ik concentreer me vooral op het onderhouden van het groen. Harken, wieden: ik kan me er uren in verliezen.’

Het is vooral het buiten zijn dat haar aantrekt. ‘Ik heb lang in het ziekenhuis gewerkt. Toen ik met pensioen ging, dacht ik: ‘Ik wil nu wel eens iets anders dan zieke mensen’. Hier is het heerlijk. Niet altijd, hoor. Soms, als het regent, heb je er iets minder zin in. Hoe langer je echter ergens aan de slag bent, hoe meer verantwoordelijkheid je voelt. Maar ik kan hier wel lekker mijn eigen gang gaan, terwijl we het toch ook met een team doen. Normaal met vijf mensen, maar er zijn er nu twee op vakantie. Ik vind het heerlijk om in m’n eentje bezig te zijn, maar het koffiedrinken en lunchen met elkaar daarvoor en daarna, is ook altijd gezellig.’

Bijzondere plek

‘Toen ik stopte met werken wilde ik wel iets anders gaan doen. Voor de regelmaat. Ik ken mezelf: ik kan me ook verliezen met een boek op de bank, maar om dat nou elke dag te doen. Dit biedt me een ritme, structuur. Dat is fijn. En het is gewoon leuk om te doen: lekker in het groen bezig, op een hele fijne plek.’

Ze geeft ook wel eens rondleidingen op zondag. ‘Dat betekent dat ik nu ook wel wat weet van de prehistorie, van de tijd die hier verbeeld wordt. Maar als ik dan zondagochtend vroeg hier met mijn man aan het water zit, bij de hutten, er verder nog geen mensen zijn, en je hoort de aalscholvers in de verte: ja, dat is wel bijzonder. Het is een bijzondere plek. En dat is lekker, hoor: even tot rust komen, daarna een flinke inspanning leveren en dan weer naar huis fietsen.’

Iets leuk zoeken

‘Als je op zoek gaat, kom je altijd wel iets tegen dat je leuk vindt om te doen,’ is Ina’s advies aan mensen die twijfelen over vrijwilligerswerk. En als dat bij Swifterkamp is: ‘Je bent van harte welkom. We kunnen altijd mensen gebruiken, zeker wat jongere mensen voor de soms wat zwaardere klussen. Je vindt hier altijd wel iets waar je voldoening uit haalt!’

Meer weten over het in Lelystad beschikbare vrijwilligerswerk? Kijk dan op de site: vrijwilligerslelystad.nl.