Gedicht van de week: ‘Winterse tijden’ (Nelly Pavias)

Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp.

Gedicht van de week

De winter inspireert dichters. Dat gebeurde ook met Nelly Pavias, een Lelystadse dichteres,  die door  Amsterdam wandelde en overvallen werd door een sneeuwbui. Het resulteerde in het gedicht  ‘Winterse Tijden’, waarin ze winterse herinneringen  aan elkaar verbind.
Nelly schrijft graag verhalende gedichten en is sinds kort (aspirant) lid van ‘De Dijkdichters’, bij wie ze haar dichtkunsten zal aanscherpen.

Winterse tijden

Staccato vallen witte watten op het water
van het  IJ
Hoger en hoger hoopt het zich op,
sneller en sneller in gierend geraas
betoveren ze het stoepje
in Breitner’ s sneeuwlandschap
Mens en dier, trams en bussen
in de ijzige greep van de witte dame,
net zo koud als de ijsbloemen
op Oma’s ramen
die haar kolenkachel doet vervagen
zodat wij, kinderen, warm als poezen
kunnen peuzelen
van Oma’s knabbelkoekjes
met kruiden uit verre landen
Kleine hapjes om lang te genieten
In lengte van dagen
Nu nog voel ik ze op mijn tong
Warm weggedoken onder haar tafel
En haar hondje likt mee
Oma met haren wit als sneeuw
Bij haar snoof je lang vervlogen tijden
Van zachtgele gaslantaarns en oliestellen,
Van winterschotels en warme chocolademelk
Nu nog voel ik  haar cacao mijn gehemelte strelen,
schaatsend op het krassend wit van het slootje
waar wij glijden tussen het wuivend riet
van de Weerribben
Ik zie het frêle torentje van Blokzijl in nevels gehuld
Het is goed aankomen bij de koek en zopie tent,
bij het vallen van de avond,
met de fluisterende woorden van de ondergaande zon.