Gedicht van de week: 'Strijdkreet van een stadsdichter' (Mario Withoud)
Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp.Deze week: oud-stadsdichter Mario Withoud uit Almere, met een gedicht uit zijn boek 'Dode dichters dichten niet'.
Strijdkreet van een stadsdichter
Als alles om je heen,
in een klap inelkaar zakt,
krimpt het ineen
dat krakend brak wrak
waaruit het leven
half is verdwenen.
Dichtregels die wankelend
hun rijm uitlenen.
Het volle hoofd rolt
hele volken
onder brekend blauwe wolken.
De benen moe, ze lopen
zich trefzeker kreupel
op het goedkope
gemor van het gepeupel.
Je schrijft verder en
terwijl je doordrinkt,
hoor je hoe
een held zingt:
“Keer op keer
draait het op gezuip, dat je bekaf
laat het bed in kruipt.”
Ja, ja het is
een roeping” stadsdichter.
Daar moet je in je leven
nu eenmaal voor zwichten.
Maar het levert niets op,
je word heus niet rijk.
En dat allemaal voor
een straatnaam in de literatuurwijk
