Theaterorganisatie Dramaxx gaat een voorstelling maken over diversiteit, met lokale artiesten en bedoeld voor buurthuizen. Ze ontving daarvoor een paar weken terug subsidie uit het aanjaagbudget, een potje van de gemeente om cultuur dichter bij de mensen te brengen. O ja, er wordt nog iemand gezocht voor de hapjes en de drankjes.

“We zijn nog druk aan het brainstormen”, zegt theatermaker Emilie Koger-Riemers. Ondanks het brainstormen heeft Dramaxx wel al een visie: “We willen de voorstelling specifiek richten op buurthuizen en er een festivalachtig gevoel bij creëren, ook met eten. Dit willen we doen met een korte voorstelling die mensen raakt, daarna bij elkaar komen, ontmoeten en gesprekken hebben.” In september zal de vaste groep beginnen met oefenen, in januari of februari gaat de voorstelling gespeeld worden.

Koger-Riemers komt oorspronkelijk uit het onderwijs en probeerde daar altijd mensen te verbinden, zegt ze, net als wat ze in haar voorstellingen doet. “Als je iemand hebt om op terug te vallen, wordt het leven toch een stukje beter.”

Drempel

“Er zijn altijd groepen die net buiten de boot vallen op kunst- en cultuurgebied. Er is altijd wel een drempel om financiële vragen te stellen bij bijvoorbeeld het Cultuurfonds als je minder te besteden hebt. Het brengen van kunst en cultuur in de wijk maakt het toegankelijker,” zegt Koger-Riemens. “Gelukkig zie ik dat er zeker twee wethouders zijn die cultuur hoog in het vaandel hebben staan.”

Dramaxx maakt standaard zeven voorstellingen per jaar en is vaak te vinden in de Kubus. Daarnaast zijn ze bezig met losse projecten, vaak rond het thema verbinding. “Laatst speelden we de voorstelling ‘Buitengesloten’, waarbij jongeren aansluiting vinden met elkaar door hun verhaal te vertellen. Ik zet dat om in een script en dan gaan we het spelen.”

Zuid-Afrika

Naast Dramaxx is er ook de stichting Dramare. Koger-Riemers is hiervoor vaak samen met haar dochter Ruth naar Zuid-Afrika afgereisd, om daar voorstellingen te spelen voor kinderen en volwassenen in sloppenwijken en weeshuizen.

“De reizen zijn sinds 2016 gestopt sinds Ruth haar Zuid-Afrikaanse zoon adopteerde, maar het maatschappelijke deel wordt nog overgenomen door mijn zus en zwager,” vertelt Koger-Riemers. “Toen gingen we vooral verder in Lelystad, omdat hier ook eenzaamheid speelt en er mensen zijn die geen kans krijgen om naar het theater te gaan.”

Voor de theatershow zoekt Dramaxx nog samenwerking met andere organisaties in de stad. “We zouden het leuk vinden als iemand tegen een kleine vergoeding hapjes en drankjes wil verzorgen tijdens onze voorstelling. We zijn sowieso bezig om meer binnen Lelystad samen te werken. We hebben door de avond dat alle organisaties de aanjaagsubsidie kregen nieuwe contacten opgedaan en we hopen samen verder te kijken naar wat mogelijk is.”