Unicum kampt weer met een enorm tekort vrijwilligers en hekelt betrokkenheid ouders

Hoe vaak kun je de noodklok luiden? Voetbalvereniging Unicum heeft, net als veel andere verenigingen, een tekort aan vrijwilligers. Bestuursleden zijn daarbij ook ontevreden over de inzet van ouders wiens kinderen op de club in de Schouw zitten.

Volgens vice-voorzitter Chris Piket droppen ouders hun voetballende kind bij het toegangshek en gaan dan zelf lekker op het strand liggen of boodschappen doen. "Er is geen clubliefde,” zegt Piket.

Piket dreigt nu met een forse verhoging van de contributie, omdat er mensen ingehuurd moeten gaan worden om het vrijwilligerswerk te doen. "We moeten gewoon een bedrijf worden,” voorspelt de vice-voorzitter. Matthias Kingma van de Jeugdcommissie vult aan: "Het is een laatste redmiddel, en dat betekent wel dat alle ouders en leden daaronder zullen lijden."

Voorstellen komen er niet door

De kans dat deze aanpak wordt goedgekeurd is niet groot, vooral ook omdat een vorig, wat minder heftig voorstel er ook niet doorheen kwam. "Ik voel me een roepende in de woestijn,” zegt Piket. Toen was het plan om mensen eerst een borgsom te laten betalen, die wordt verrekend als er een aantal keer per jaar een vrijwilligersdienst is gedraaid.

Er lag ook nog een ander plan om het schrijnende vrijwilligerstekort mogelijk op te lossen. Kinderen die op de wachtlijst staan om bij de club te mogen spelen, kunnen hoog op die lijst komen als ouders van de nieuwe voetballers aangeven dat ze iets voor VV Unicum kunnen doen. Ook dit idee is niet doorgevoerd.

Op dit moment is een handjevol vrijwilligers actief voor VV Unicum, maar dat is bij lange na niet voldoende om de club met 850 betalende leden in de benen te houden. Er zijn volgens Piket 80 extra vrijwilligers nodig. Nu dreigen er geregeld wedstrijden niet door te gaan omdat er geen scheidsrechters zijn, er is geen Technische Dienst, de kantine kan lang niet zo vaak open als gewenst is, voor een aantal teams is geen trainer te vinden.

Ouders reageren niet

Afgelopen oktober luidde de voetbalclub ook al de noodklok, dat leverde toen tientallen nieuwe vrijwilligers op. Waar zijn die dan gebleven? "De meesten zijn misschien één of twee keer aan de slag gegaan, maar nemen nu de telefoon niet meer op als we ze bellen. Ook in een groepsapp reageert bijna niemand meer,”  zegt de vice-voorzitter boos.

Kingma van de Jeugdcommissie: "Het gros van al die nieuwe vrijwilligers is uiteindelijk toen het moment daar was, helemaal niet aan het werk gegaan. Het plan leek destijds succesvoller dan uiteindelijk is gebleken."

"We zien dat veel ouders er vanuit gaan dat wij alles hier regelen, dat ze hun kind kunnen afzetten en dat het dan verder wel in orde komt," zegt Kingma. "Wij zouden graag zien dat het wordt zoals het vroeger was. Een club voor families en gezinnen, waar mensen samen naar de voetbal toe gaan en ook samen betrokken zijn. Waar een familielid bijvoorbeeld trainingen op zich kan nemen, achter de bar kan gaan staan of scheidsrechter is in het weekend."

Piket denkt dat het vrijwilligerstekort een echt Lelystads probleem is. "Ook SVL zit in de problemen. Maar als we een wedstrijd spelen in een dorp op bijvoorbeeld de Veluwe, zeggen ze daar dat er niet of nauwelijks een vrijwilligerstekort is. In kleinere gemeenten is er toch een sterkere band onderling en houden mensen van hun clubs."

Dit bericht kwam tot stand in samenwerking met Omroep Flevoland.