Politiek laat 'heilige' 30/70-verhouding in woningen los

De gemeenteraad heeft dinsdag unaniem ingestemd met een voorstel dat door 14 van de 15 gemeenteraadsfracties werd ingediend voor een aantal wijzigingen in het woningbeleid. Alle partijen hebben daarbij wat water bij de wijn gedaan in een poging om tot een voorstel te komen dat door iedereen gedragen kon worden. Dat is gelukt.

‘Heilig’ principe verlaten

De voornaamste wijziging ten aanzien van het huidige woningbeleid is dat de verhouding 30/70 wordt losgelaten. Dat was de bijna ijzeren wet dat maximaal 30 procent van het totaal aantal woningen in Lelystad een sociale huurwoning is. Met name de VVD wilde daar nooit van afwijken, maar heeft dat nu toch gedaan.

De nieuwe stelregel is dat bij de ontwikkeling van nieuwbouw vooral wordt gekeken naar waar lokaal behoefte aan is. Als dat meer sociale huur is, moet daar extra op worden ingezet, maar het kan ook zijn dat er juist behoefte is aan woningen in het middenhuur- of goedkope koopsegment. Leidend moet zijn waar Lelystedelingen behoefte aan hebben. Een van de doelstellingen van het nieuwe beleid is dat de wachttijd voor een sociale huurwoning wordt teruggebracht tot maximaal twee jaar.

Bang voor vroeger

Tot nu toe waren veel partijen bang die verdeling los te laten, uit angst voor het spookbeeld van vroeger. In de ‘slechte’ tijd van Lelystad in de jaren 80 was het andersom: 70 procent van het totale aantal woningen in de stad bestond uit sociale huur. Dat betekende concreet dat veel mensen die geen werk maar een uitkering hadden, naar Lelystad verhuisden – want daar waren de woningen groot en betaalbaar. En dat betekende weer dat Lelystad een onevenwichtige opbouw in de bevolking kende. Dat is een schrikbeeld waar veel partijen nu niet naar terug willen.

Niet alleen in de nieuwbouw moet rekening worden gehouden met waar Lelystedelingen behoefte aan hebben, maar ook moeten de schaarse mogelijkheden die er zijn om een deel van de woningvoorraad te reserveren voor Lelystedeling, maximaal worden benut. Dat kan door een bepaald deel van de sociale huurwoningen te reserveren voor mensen die een maatschappelijke binding hebben met Lelystad, maar ook door een zelfbewoningplicht in te voeren voor woningen die worden verkocht, zodat deze niet door huisjesmelkers of speculanten worden gekocht.

Flevo Marina weer in beeld

In het kielzog van wat het ‘Grote Vriendelijke Reus-amendement’ is gaan heten, als tegenhanger van het wat onvriendelijker klinkende monsteramendement, zijn ook nog twee andere voorstellen aangenomen. Ten eerste is het terrein van Flevo Marina teruggezet op de lijst van potentiële en te onderzoeken woningbouwlocaties. In juni was die locatie van de lijst gehaald, tot grote schrik van de eigenaar van Flevo Marina. Die heeft al mooie plannen voor woningbouw in het gebied en schrok toen de gemeenteraad daar plots een streep door zette. Het CDA hoorde die noodkreet en diende daarom een voorstel in om de locatie weer op de lijst te zetten, hetgeen door een overgrote meerderheid van de gemeenteraad werd gesteund.

Verder diende Mooi Lelystad een voorstel in om voor Elzenpark, Olmenpark en Esdoornpark in Warande een  zogenoemd groenbeheerplan te maken, waardoor deze parken toetreden tot de lijst van (tot nu toe) zes wijkparken (Bultpark, Park Hondenkop, Kustpark, Stadspark, Voorhofpark en Woldpark). Het groen in die parken moet beschermd worden, door bij uitbreiding van de stad daar geen woningen te bouwen. Ook dat voorstel kreeg grote steun.

{jcomments on}