Hoe Lelystad het leven van een opa en een kleinzoon vormde

Er komt weer een boek aan dat speelt in Lelystad, geschreven door iemand die er opgroeide, daarna de stad verliet en vervolgens omkeek. En daar houdt de overeenkomst met Joris van Casteren en zijn 'Lelystad' op. Planoloog en tekstschrijver Alex Dol (Lelystad, 1982) lanceert 28 mei ‘Verder dan de Hemel’, waarin hij het leven beschrijft van zijn zijn grootvader Nico (98), een leven 'dat is vervlochten met de inpoldering van de Zuiderzee'.

Nico groeide op in West-Friesland en zag hoe zijn vader een groot gezin moest onderhouden als tuinbouwer, aldus Dol, die het boek omschrijft als een historische roman, zijn debuutroman. "Nico wilde zijn vader niet opvolgen, maar zag dat het beter kon. Zijn verhaal raakte vervlochten met het naoorlogse vooruitgangsdenken. Hij werkte zijn hele leven aan de verbetering van de land-en tuinbouw in het nieuwe land. Met zijn gezin woonde hijin de Wieringermeer, de Noordoostpolder en nu al meer dan vijftig jaar in Lelystad."

Kleinzoon Dol is zes jaar jonger dan Van Casteren en groeide dus op in het Lelystad van de jaren tachtig en negentig. En dat was dus een stad die, zoals hij het noemt 'als mislukt werd beschouwd'. Toen hij was vertrokken naar het oude land – hij ging in Groningen studeren – moet hij zich ‘op verjaardagen altijd excuseren'. "Zo van 'ondanks Lelystad, toch nog goed terecht gekomen'. Ik had geen geschiedenis, geen verhaal. Dat had Lelystad ook nog niet in die tijd. De grond onder mijn voeten had nog geen betekenis."

"Dat veranderde toen opa begon te vertellenover zijn verleden. Hij had als kind nog in de Zuiderzee gezwommen, had de Wieringermeer zien droogvallen. Het deed mij beseffen dat ik niet alleen een stadskind ben, maar tegelijk ook (klein)zoon van een polderjongen. Het verhaal van Flevoland, het verhaal van Lely is voor een deel ook mijn verhaal, het heeft mij gemaakt tot wat ik ben."

Op de foto bij de kop van dit artikel opa Nico in 1973.

{jcomments on}