Gedicht van de week: 'Suydersee' (Marlies van Eunen de Boer)

Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld op een actueel onderwerp.

Het gedicht van de week is van Marlies van Eunen de Boer. Ze schreef het gedicht ‘Suydersee’ omdat ze graag iets wilde schrijven over wat Lelystad is voor haar en hoe ze zich, als relatief  nieuwe bewoner, al verbonden voelt met Lelystad. “Bij Lelystad voel ik wind, water, vrijheid, vrije geesten en vooral in alles nog heel erg de pioniers ruimte van het nieuwe land. Hier sluit je niet aan maar hier ontgin en begin je en er is nog zoveel onontgonnen en onbegonnen. Hier mag je de ruimte opzoeken omdat er ruimte is. Hier is het water overal om ons heen als natuurlijke begrenzer voor het opslokkende karakter van het grootstedelijke buiten het nieuwe land. Met Suydersee wilde ik woorden geven aan hoe ik kon verankeren in Lelystad en toen de oproep voor de Lely Plank kwam om een gedicht in te zenden over Lelystad, hoefde ik niet lang na te denken – ik zond Suydersee in omdat het voor mij echt goed verwoord wat en hoe Lelystad is voor mij,”aldus Marlies

Suydersee 

Verzilt, verzoet, reis met mij mee

Naar de bodem van de zuiderzee

Waar scherend schietend rakelings duikelend

de kust ontwijkend de kiters kiten

Waar ranken reikhalzend de zon opzoeken,

Zoet de druif het vat wil vinden

En wilde wijnen de tong beroeren.

Verstild, verwaaid, droom met mij mee

Op de bodem van de zuiderzee

Waar de Batavia haar zeilen in rust laat klap'ren

En waar in stilgelegde uren na vervlogen avonturen 

Haar dame nog altijd het meer trotseert

Waar vogels t wad vinden en mensen aanschouwen,

Dat wat nooit was, zij konden bouwen

Waar de wind vrij speelt en het zand vergeeld zijn weg zoekt aan een nieuwe kust.

Verketterd, vergeten, zegt men vaak NEE

tegen de bodem van mijn Zuiderzee

Waar ik verwaaid, verzilt, verzoet

Mijn spiegelbeeld opnieuw ontmoet

Waar mijn geschaafde, gebutste hart

Verankerde in Lelystad.

Geplaatst op 31 januari 2023.

{jcomments on}