Gedicht van de week: ‘Snorrepijperij’ (Floor Koedam †)

Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp.

Het gedicht van deze week is van Floor Koedam.

Wie dicht, blijft bewaard. Het gedicht van de week is dit keer van Floor Koedam. Hij was voorzitter van de dichtclub ‘De Dijkdichters’ uit Lelystad en overleed in 2020. Hij was een woordkunstenaar pur sang die zich in allerlei (dicht)vormen wist te uiten. Zijn bijdrage aan de poëzie in Lelystad was groot. Men noemde hem ook wel ambassadeur van de dichtkunst van Lelystad. In de uitzending van ‘De Dinsdagavondsalon’ werd hij herdacht met het voordragen van een gedicht van zijn hand dat ‘een typisch Floor-gedicht’ kan worden genoemd.

SNORREPIJPERIJ...

Ik voel mij écht niet aan mijn snor gehecht-

dat wil ik hier vandaag eens duidelijk verklaren.

Het ding zat er ineens, en nu reeds vele jaren.

waarmee ik niet met zoveel woorden heb gezegd:

ik zou mij aan mijn snor hebben gehecht

Nee, echt, die wildgroei wou maar niet bedaren:

ik werd in feite door die snor geknecht-

Die moeite had hij zich kunnen besparen:

ik voel mij écht niet aan mijn snor gehecht.

Ach, nee, ik kan u plechtig openbaren,

dat noch in Mij-Moor-Zwijn-of Barendrecht

noch ook in Baarn, Slagharen, Maarn of Laren

ik mij ooit op snorrepijperij heb toegelegd:

veeleer was het een bitter tweegevecht,

met inbegrip van scheermessen en scharen.

Uiteindelijk heb ik de strijd beslecht-:

ik voel mij écht niet aan mijn snor gehecht.