Gedicht van de week: Park in de zon (George de Koning)

Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid – bijvoorbeeld een actueel onderwerp.

Het gedicht van de week is van George de Koning. “Ik ben gepensioneerd leraar en woonachtig in Lelystad. Mijn laatste baan was leraar Nederlands in de Bijlmer aan het Amsterdam College Zuidoost in dienst van het ROC van Amsterdam. Via whatsapp verstuurde ik gedichtjes naar Jan en Alleman en kreeg daar doorgaans positieve kritiek op. Dat deed mij besluiten gedichtenbundels te schrijven. Later bracht ik ook nog een roman uit en een verzameling verhalen van mijn studenten. Toen ik met mijn vrouw een zogeheten PPEPtraining volgde (een informatieve cursus voor Parkinsonpatiënten en hun partners) kwam bij mij het idee van het gedicht ‘Park in zon’ op. Ik wil dan hierbij ook een ode uitbrengen aan alle mensen die met die nare, onberekenbare ziekte te maken hebben.”

Park in zon

Ik zit hier in een fictief park

In de zon weg te dromen

Een park in zonlicht, ergens ligt een stijve hark

En ik vraag me af of het ooit wel goed zal komen

Die volksvijand nummer twee

Die trillende handen en armen veroorzaakt

En waardoor een gezond mens bijkans gewond raakt

Wat moeten we ermee

Parkinson wordt de ziekte genoemd

Zeer berucht en zeker niet beroemd

Zijn ook de vele varianten

Wat is dat dan, horen we van alle kanten

Ik zit hier nog steeds in dat fictieve park

In zonlicht na te denken

En probeer als mantelzorger te bedenken

Wat mijn dierbare heeft te verduren

Ik prijs maar de jaren, de maanden, de weken, de dagen, de uren

Waarop alles nog normaal zal verlopen

En toch zijn de twijfels in mijn park in zon geslopen

Wanneer komt de regen

En kan ik er straks nog tegen

Wie dan leeft, wie dan zorgt

Het leven is altijd een strijd, niets is geborgd

Zolang ik met liefde mijn geliefde kan verzorgen

Leef ik vandaag en denk niet meer aan morgen