Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp. Deze week Peter Moes-Jansen met 'Emma's Reis'. In het kader van Wereldkankerdag 2025 stond De Dinsdagavondsalon van de regionale dichters gisteren in het teken van gedichten over kanker. “Mijn buurvrouw maakte me onlangs attent op Inloophuis Passie, voor mensen die met kanker worden geconfronteerd. Een plek die aandacht en warmte geeft…”

Emma’s Reis

De woorden vallen als een bijl,

in de steriele kamer zonder warmte.

“Kanker.” Het echoot,

het maakt haar wereld klein,

een doolhof zonder uitgang.

De trein naar Amsterdam rolt traag,

terwijl de rails zo recht zijn.

In het AVL wordt ze een dossier,

een lichaam op beeldschermen en in cijfers.

Terug thuis, in Lelystad, voelt de stilte hard.

Zij zakt in haar stoel, kijkt naar niets.

Hopeloosheid nestelt zich naast haar,

fluistert dingen die ze niet wil horen.

De muren sluiten haar langzaam in,

maar niemand merkt het.

Een paar dagen later, met moeite,

stapt zij Passie binnen.

Een vreemde plek, gevuld met gezichten

die vast begrijpen wat zij voelt

zonder dat ze iets hoeft te zeggen.

Ze praat, eerst aarzelend,

dan stort het eruit:

angst, eenzaamheid, een onzeker einde?

De vrijwilliger luistert, zacht,

vraagt bijna niets, maar geeft alles.

Als ze naar huis loopt, is er iets anders.

De lucht voelt lichter,

de muren staan verder weg.

Zij weet niet hoe het komt,

maar voor het eerst in dagen

is ze niet alleen. Niet alleen.