Gedicht van de week: Door Het Donker Heen (Georgian)
Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp. Deze week een bijzondere aflevering: een lied van de Almeerse 'ervaringsdeskundige en muzikale verhalenverteller' Georgian, die ooit een tijd bij het Leger des Heils woonde.
Door Het Donker Heen
Ik heb een bed om in te slapen, en een dak boven m’n hoofd.
Ik heb hier een plank met snaren, die me keer op keer verdoofd.
Ik heb vrienden om te bellen, ze staan altijd voor me klaar.
Maar er is iets blijven plakken, waarom voel ik me zo naar.
Alle geuren alle kleuren, en ik kam weer door mijn haar.
En ik kan zo niet naar buiten, want dan voel ik me weer raar.
Wil jij m’n jas dan hebben, gooi hem desnoods in de sloot.
Want hij lijkt maar niet te passen, en straks wordt het nog m’n dood.
Er zijn nog zoveel vragen. Waarom gaf je mij een naam.
Heb je ooit van mij gehouden. Weet je nog van mijn bestaan.
En er zijn nog zoveel vragen.
Waarom liet je mij alleen. En moet ik door het donker. Moet ik door het donker heen.
Ik heb een hartslag om te meten, en me voeten rennen door. Ik heb handen om te strelen, de muziek klinkt in mijn oor.
Nee het ligt niet aan mijn ogen, en mijn lippen zijn het niet.
Ik sta midden in het leven, toch voel ik nog verdriet.
Wil jij m’n jas dan hebben, gooi hem desnoods in de sloot.
Want hij lijkt maar niet te passen, en straks wordt het nog m’n dood.
En er zijn nog zoveel vragen. Waarom gaf je mij een naam.
Heb je ooit van mij gehouden. Weet je nog van mijn bestaan.
En er zijn nog zoveel vragen.
Waarom liet je mij alleen. En moet ik door het donker. Moet ik door het donker heen.
Moet ik door het donker heen.
Ik ben hier niet geboren.
Ik kom hier niet vandaan.
Hoe kan ik met die vragen.
In mijn leven verder gaan.
Ooooh, en er zijn nog zoveel vragen. Waarom gaf je mij een naam.
Heb je ooit van mij gehouden. Weet je nog van mijn bestaan.
En er zijn nog zoveel vragen.
Waarom liet je mij alleen. En moet ik door het donker. Moet ik door het donker heen.
Moet ik door het donker heen.
Moet ik door het donker heen.