Radio Lelystad plaatst wekelijks een ‘Gedicht van de Week’ van een Lelystedeling of iemand uit de omgeving. Er loopt namelijk veel dichttalent rond in en rond Lelystad, en dat verdient een podium, ook op onze site. Bovendien is dichten leuk, inspireren de gedichten andere mensen wellicht ook tot dichten en bieden gedichten vaak een andere kijk op de werkelijkheid, bijvoorbeeld een actueel onderwerp. Deze week Caroline in ’t Veld uit Almere. Dit gedicht gaat over nabijheid zelfs als je elkaar niet meer begrijpt.

Blijf maar hier

Je krijgt een pot met goud van mij

Kijk morgen ben je rijk

Mijn moeder stond hier op de stoep

Ze gaf me groot gelijk

Heb jij je koffers al gepakt

De kaartjes voor de trein

Dan komen we nog net op tijd df

Voor een enkeltje Berlijn

En nog meer van dit en dat

Je weet het toch hoe het gaat

Ik weet het wel, maar zelf niet meer

Als jij het maar verstaat

Refrein

Blijf maar hier

Dichtbij mij

Er zit iets op mijn linkerarm

Het wil er niet van af

Misschien blijft het wel zitten

Omdat ik het eten gaf

De vloer hier is van porselein

Wie verzint er nou zoiets

Dat kan alleen maar breken

En daaronder zit dan niets

En nog meer van dit en dat

Je weet het toch hoe het gaat

Ik weet het wel, maar zelf niet meer

Als jij het maar verstaat

Refrein

Blijf maar hier

Dichtbij mij

Zie je die Picasso daar

Zo treurig aan de wand

Hij weet dat hij het mooiste is

Aan de achterkant

Mijn paspoort is al jaren kwijt

Maar nu moeten we weg

Kan je m dan niet pakken

Je hoort toch wat ik zeg

Jouw aandacht is een reddingsboei

Zodat ik nu niet zink

Je ogen zijn op mij gericht

Zodat ik niet verdrink

Alleen al jouw aanwezigheid

Gewoon hier om me heen

Dat redt me van de golven

Dan ben ik niet alleen

Refrein

Blijf maar hier

Dichtbij mij

https://www.intveld.net