Skip to main content

Floor Koedam weer de beste amateurdichter van de stad

31 januari 2020
Geschreven door Theo van Rhijn

Floor Koedam heeft gisteravond de gedichtenwedstrijd van bibliotheek Flevomeer gewoonen met  'Komt een man bij de dokter', de dialoog van een man met zijn arts, die bij hem een ongeneeslijke ziekte heeft vastgesteld.

De 73-jarige voorzitter van dichterskring De Dijkdichters versloeg negen anderen. De deelnemers moesten het thema 'De toekomst is nu verwoorden. Koedam won in 2018 ook en mag nu andermaal optreden op het festival Sunsation tijdens de zonnewende in juni – met erespeldje.

Bij de jeugd riep de jury brugklasser Sander de Vries tot winnaar uit. Hij droeg  'Als de wereld van kristal was' voor. In deze categorie waren zestien deelnemers.

De winnaars ontvingen de prijzen uit handen van voorzitter Thom Ummels en gingen op de foto met gastdichter Gershwin Bonifacia, die het pauzenummer verzorgde.

 

Komt een man bij de dokter …

We hebben geen goed nieuws voor u, meneer,
het spijt mij u dat mee te moeten delen.
Wij willen het ook niet voor u verhelen –
veel mogelijkheden hebben we niet meer.

Het laatste wat wij kunnen doen voor u
dat is een chemokuur, die hopelijk zal werken.
Dat moet u na een maand of wat gaan merken,
slaat het niet aan, dan is het … Tja, ’t is cru!

Dit valt me, dokter, loodzwaar op m’n lijf!
Zoiets komt voor een mens in nood hard binnen.
Ik weet zo gauw niet wat ik moet beginnen,
wat ik moet doen of laten, waar ik blijf ...

Ziet u het zo, meneer, u heeft nog tijd.
Het is niet zo maar met u afgelopen.
Natuurlijk blijven wij ook voor u hopen;
de bloedtransfusies bieden nog respijt.

Maar is er dan geen toekomst meer voor mij?
Ik zou het niet maar zo óp willen geven:
er is nog zoveel moois om voor te leven …
Ik moet nog zo veel doen … ‘t Is niet voorbij!?

Uw toekomst begint nu, meneer! Ga dóór
met dingen waarvan u nog kunt genieten,
laat ’t mooie om u heen niet zo maar schieten!
Uw toekomst begint nu, dus gá ervoor!

Ik leef de dagen sinds die dag wat scheef:
er zijn - zoals dat heet - bergen en dalen.
Soms zou je in je eigen leed verdwalen …
Mijn toekomst wordt steeds korter. Maar ik lééf.

{jcomments on}