Het was een dilemma voor de Amsterdamse rechtbank: de nu 21-jarige Lelystedelinge heeft al een behoorlijk strafblad en is ook gewelddadig. Zo nam ze deel aan het mishandelen en beroven van een 15-jarig meisje. Gevangenisstraf is op zijn plaats. Ze houdt zich ook niet altijd aan afspraken met hulpverleners. Maar veel is terug te voeren op jeugdproblemen, waaronder een periode als dakloze, en opsluiten in plaats van helpen gaat haar gedrag niet verbeteren. “De huidige leefsituatie van verdachte bestaat uit een onveilige woonomgeving, geen inkomen, veel schulden en mogelijk een negatief sociaal netwerk. Dit verhoogt het risico op recidive.” De uitkomst: voorwaardelijke celstraf en bij die voorwaarden hoort dat ze zich laat behandelen en helpen.

Ze liep tegen de lamp toen ze in 2023 bij de Bijenkorf een jas van 1375 euro afrekende met een gestolen pas. Ze was in het bezit van drie doorgeknipte en weer aaneengeplakte passen.

Verder bleek ze dat jaar dus een actieve rol hebben gespeeld bij de beroving van de tiener, ook in Amsterdam. Dat was op een perron van station Lelylaan. Daar tilden de rechters zwaar aan. De Lelystedelinge had het slachtoffertje naar een groepje vrienden gelokt, waarna het kind tegen lichaam en hoofd werd geslagen en geschopt, ook door haar, en beroofd van telefoon, tas en kleding. “Door deze geweldshandelingen op het perron van het station waar meerdere mensen aanwezig waren, heeft verdachte bovendien bijgedragen aan in de samenleving heersende gevoelens van angst en onveiligheid,” aldus de rechters.

Woede of wraak

Die plaatsen daar echter wel een kanttekening bij. Het ging weliswaar om geweld en om een beroving, maar in haar geval niet om een beroving met geweld. De klappen en schoppen kwamen voort uit woede of wraak vanwege een eerder conflict met de tiener, maakte de rechtbank op uit de verklaringen.

Het vonnis: naast een taakstraf 180 dagen cel, met aftrek van voorarrest. Daarvan blijven de komende twee jaar 135 boven haar hoofd hangen. Niet alleen mag ze niet weer in de fout gaan, er wordt ook een uitgebreid schema van behandeling en controle opgesteld. Ze mag niet zelfstandig wonen, maar wordt verplicht ondergebracht bij een woonproject, aan te wijzen door de reclassering.  Daarbij wordt gedwongen medicatie niet uitgesloten.  "Gelet op de problematiek kan hieronder ook het innemen van medicijnen vallen, als de zorgverlener dat nodig vindt." En verder moet ze openheid geven over haar netwerk, haar geldzaken laten saneren en een mbo-opleiding volgen.