Gedetineerden via straatvoetbal toegeleid naar baan na de cel

Streetkings, een bedrijf dat zich bezighoudt met straatvoetbal en dat op allerlei manieren wil bevorderen, is donderdag begonnen met wekelijkse trainingen in de Penitentiaire Inrichting Lelystad. Via het project, dat acht weken duurt, wil men gevangenen klaarstomen voor een vaste baan voor het leven na de gevangenis.

Wekelijkse training

Elf gedetineerden nemen deel aan het traject. Bij de trainingen gaat het niet alleen om voetbalaspecten, maar juist ook om individuele gesprekken en groepsgesprekken waarin gesproken wordt over diverse aspecten van detentie en een leven na de gevangenis. Zo wordt actief gewerkt aan motivatie op het gebied van teamwork, respect, acceptatie, inzet, discipline, loyaliteit en grenzen verleggen. Het traject wordt afgesloten met een voetbalwedstrijd tegen de spelers van Streetkings en alle deelnemers die het traject succesvol hebben afgerond, krijgen een certificaat uitgereikt.

Waardevol

“Dit project staat in het teken van persoonlijke ontwikkeling, leren en samenwerken. Gedetineerden worden er sterker van en staan straks na terugkeer in de maatschappij steviger in hun schoenen. Wat ze straks met Streetkings hebben geleerd, is dus niet alleen leuk, maar vooral heel waardevol,” denkt Ruud Bernsen, de directeur van de gevangenis.

Tijdens het gehele traject wordt in samenspraak met de deelnemers binnen de netwerken van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) en Streetkings actief gezocht naar mogelijkheden op een betaalde baan na detentie. Cv’s worden opgesteld en er vinden intakegesprekken plaats met potentiële werkgevers. Het doel is om zo veel mogelijk deelnemers na afloop van hun detentie een betaalde baan in het vooruitzicht te stellen.

Persoonlijke motivatie

Edward van Gils, de directeur Streetkings, doet dit ook uit een persoonlijke motivatie. Hij is al sinds 2006 regelmatig te gast in gevangenissen om daar straatvoetbalclinics te geven en is sinds 2018 ambassadeur van de Dienst Justitiële Inrichtingen.

Het had weinig gescheeld of hij  was zelf in de gevangenis beland en voorgoed verdwenen in de anonimiteit. Maar het balletje rolde de goede kant op. Van Gils mag zich inmiddels zelfs Godfather van het straatvoetbal noemen. Daarmee wil hij anderen graag behoeden voor de fouten die hij zelf (bijna) maakte. “Bijna iedereen is er voor om iemand een tweede kans te bieden, maar niemand durft zijn nek uit te steken. Stel dat je ondernemer bent, maar weigert om een ex-gedetineerde een baan te geven. Wat moet er dan van zo iemand worden? Ik roep juist op om lef te tonen. Het bieden van een baan helpt niet alleen die persoon, maar ook zijn kinderen. En daar de kinderen van. Zo kan een hele bloedlijn gered worden.”